Een Bloedrode heidelibellendag bij het Pluismeer

10 augustus 2012, door Dick Nagelhout

Vrijdag 10 augustus gaan Jelly Lamsma, Alma Dijkgraaf, Gertjan Hooijer en ik, met vergunningen van Staatsbosbeheer op zak, libellen inventariseren bij het Pluismeer. Het is prachtig weer en nog buiten de afrastering zien we al de grote keizerlibel, blauwe glazenmakers, paardenbijters en heidelibellen rondcirkelen. De heidelibellen willen nog wel eens poseren voor de foto, maar de andere soorten blijven rond onze hoofden zweven. Na een tijdje denken we een aantal soorten aan kleur en vlieggedrag te kunnen onderscheiden. En eindelijk gaat er ook een paardenbijter aan een boomtak hangen. Hij blijkt trouwens zo te heten omdat het lijkt of hij paarden bijt, terwijl hij het alleen gemunt heeft op insecten die rond zo’n paard zwermen.

Paardenbijter - Aeshna mixta (vrouw). Let vooral op de spijker bovenaan de rug. Foto: Alma Dijkgraaf

We hopen ook nog de enigszins gelijkende, zeldzame venglazenmaker te zien, maar dat zit er vandaag niet in. Binnen de afrastering zien we naast de bruinrode en de steenrode heidelibel, nu ook voor het eerst dit jaar de bloedrode heidelibel. Jelly legt ons nog eens uit dat we bij heidelibellen eerst moeten letten op de kleur van de poten als we ze willen determineren.

Bruinrode heidelibel - Sympetrum striolatum, (vrouw). Zwarte poten met geel. Foto: Dick Nagelhout

Bruinrood, steenrood of bloedrood, het soort rood zegt ons niet zoveel. Om het moeilijk te maken zijn bovendien jonge libellen en vrouwtjes vaak anders gekleurd dan de mannetjes.   

Steenrode heidelibel - Sympetrum vulgatum, (man). Zwarte poten met geel en een snor. Foto: Dick Nagelhout

Terwijl we verder langs de waterkant lopen zien we nu tientallen bloedrode heidelibellen.

Bloedrode heidelibel - Sympetrum sanguineum (man). Geheel zwarte poten. Foto: Gertjan Hooijer

Halverwege verbazen we ons over een van de koeien die op een eilandje is terecht gekomen. Bij nader inzien is daar het gras inderdaad groener.

Op ons pad vinden we ook enkele bruine winterjuffers.

Bruine winterjuffer Sympecma fusca, (man). Foto: Dick Nagelhout

Zij komen in deze tijd uit de voortplantingswateren (met veel drijvend groen en lisdodden) en gaan hier overwinteren. De hei en bosranden van de Stulp geven veel beschutting.

Ondertussen zien we nog veel lantaarntjes, watersnuffels, een gewone oeverlibel en een aantal soorten vlinders.

Lantaarntjes - Ischnura elegans. Paringswiel. Foto: Gertjan Hooijer

Aan het eind van de wandeling valt het oog van Jelly nog op een juffer. Zij zit enkele meters bij ons vandaan en is niet te bereiken zonder een nat pak te halen. Het blijkt een koraaljuffer te zijn, een soort die voor het eerst hier wordt gesignaleerd. Zij is alleen van de enig andere rode (heel algemene) vuurjuffer te onderscheiden door haar oranje/rode in plaats van zwarte poten Daar zal de boswachter van Staatsbosbeheer ook blij mee zijn.

Koraaljuffer Ceriagrion tenellum (vrouw). Let op de poten. Foto: Dick Nagelhout

Al met al was het weer een geslaagde wandeling.