.JPG?etag=%2238359-54fa212c%22&sourceContentType=image%2Fjpeg&ignoreAspectRatio&resize=267%2B200&extract=0%2B0%2B207%2B155&quality=85)
Vlinders Eemland
Dag 10, zondag 11 juni 2017, De Nachtelijke Bijeenkomst met de Bosuil
Begin van de nacht van zaterdag op zondag gingen Remco en Corry lekker naar bed. Zoals elke avond bleef ik nog wakker om het verslag te tikken en te genieten van de heerlijk lichte nacht buiten. Om 1.15 uur ging ik een sigaretje roken en hoorde vlak bij een Bosuil roepen. Ik nam het geluid op op film maar had geen idee waar de uil zat. Ik vermoedde ergens in de bomen aan de andere kant van de weg. Tot ik de bovenkant van de elektriciteitspaal zag bewegen… Huh??? Ik keek nog eens goed en zag boven op de paal het silhouet van een uil. Wow, wat gaaf! Weer een filmpje maken, maar nu met de uil er bij in beeld. Op een gegeven moment vloog de uil weg, maar kwam al snel weer terug op de paal.
Vanuit de slaapkamer hoorde ik Remco zijn neus snuiten, hij was dus wakker. Ik liep naar de slaapkamer toe en zei dat de uil vlakbij zat te roepen. Remco kwam snel zijn bed uit om het zelf te beleven. Een paar minuten later vroeg ik aan Remco of Corry hiervoor wakker gemaakt wilde worden, want zoals ze eerder deze week had gezegd ‘Maak me wakker als er iets is, slapen kan altijd nog’. Maar ja, dat gold voor haar middagdutje. Zou ze het midden in de nacht ook willen? We besloten van wel (en hadden toch geen wilde plannen voor de volgende dag) dus ik ging naar de slaapkamer van Corry toe. Toen ik vertelde van de uil schoot ze uit bed, trok warme kleren aan, pakte haar fototoestel en kwam naar buiten. Met z’n drietjes genoten we van de uil. Na een tijdje vloog de uil weer weg om niet meer terug te komen. We doken allemaal ons bed in om te dromen van uilen. Deze keer geen Dier van de Dag, maar Dier van de Nacht: de Bosuil.
Toen we 's ochtends wakker werden scheen het zonnetje heerlijk, het beloofde een prachtige dag te worden! Op ons gemak maakten we een ontbijtje en genoten buiten in de zon aan het fjord. Wat was dat lekker!
Toen we begin van de middag gingen wandelen was het helaas gaan regenen. Niet hard gelukkig, maar toch. We gingen lopen op het pad waar we gisteren met de auto niet verder mochten. Een dame Oranjetipje (dagvlinder) zat in een kaal landschap op de enige Pinksterbloem die er in de omgeving stond. Met haar prachtige schutkleuren en tekening viel ze amper op.
We liepen verder en sloegen een smal zijpaadje in. We staken een waterstroompje over en kwamen op grassig terrein, waar een paar koeien aan het grazen en herkauwen waren. We vingen er een paar nachtvlinders en genoten van de omgeving. We zagen dat we waarschijnlijk naar een uitloper van een gletsjer konden lopen maar besloten om weer lekker terug naar de auto te gaan.
Op de terugweg naar huis stopten we nog even bij Uttvikfjellet, op de top van de berg tussen Utvikk en Byrkjelo, om een stukje te wandelen. Het was mooi, maar we werden er niet echt warm van, dus stapten we al snel weer in de auto.
Op de terugweg zagen we dat er een cruiseboot door het fjord voer. Zouden we op tijd bij het huisje zijn om hem op de foto te kunnen zetten? Ondanks trage campers voor ons waren we net op tijd om de cruiseboot goed op de foto te zetten. Het blijft leuk! Vandaag hadden we te maken met 'Serenade of the Seas'.