Dag 9, zaterdag 10 juni 2017, Het Doodlopende Weggetje en de Vos

Voor vandaag hadden we geen echte plannen, beetje ontspannen en wat wandelen in de omgeving. ’s Ochtends hingen er laag boven het fjord, tegen de bergen aan, sluiers van wolken. Wat een machtig mooi gezicht! Er stond amper wind en het voelde niet koud aan. Het was zelfs droog, tenminste, zo goed als.

De Duitse buren waren vanmorgen vroeg vertrokken en Gregers was druk bezig om het huisje klaar te maken voor de volgende vakantiegasten. Tevez, de hond, hield Gregers goed in de gaten en liep als een hondje achter hem aan. Ik ging Tevez even gedag zeggen en gaf hem een paar snoepjes. Vanaf dat moment was zijn aandacht op ons huisje gericht ;)

Terwijl we binnen bezig waren om ons klaar te maken om op pad te gaan regende het eventjes flink, maar toen we iets daarna vertrokken was het alweer droog. We kwamen bij Utvik (elke rit verloopt via Utvik, een andere uitweg is er niet) en daar was het, voor Utvik-begrippen, druk op het kleine pleintje. Het leek een soort marktje. Tegelijkertijd stonden er langs de weg ook 3 mannen met gele jassen auto’s aan te houden en te controleren. Ook weer een alcoholcontrole?

We parkeerden de auto en liepen op het gezellige gebeuren op het pleintje af. Het was een soort van rommelmarkt, verse eieren, rabarber, vers gebakken wafels en koffie/sapjes. We liepen langs de tafeltjes en bij het laatste tafeltje zei de dame erachter ‘Hey, Nederlanders’. Het was een Nederlands stel dat een aantal jaren geleden naar Noorwegen was geëmigreerd. Eerst hadden ze een paar jaar in Utvik gewoond en nu woonden ze in Tistam. Leuk stel, met jonge kinderen die echte Noorse kinderen waren. Ze hadden ook een dochter van 17, die was nog steeds half een kaaskop. We hebben even gezellig gekletst en gingen toen weer verder. Corry haalde bij het eerste kraampje nog een wafel die door de schoolkinderen werden gebakken. De opbrengst daarvan was voor iets in Polen of zo. Er werd ook geld opgehaald door de dorpsbewoners om een brug te kunnen financieren. Bijzonder allemaal.

We reden de heuvel op richting Sandane, om halverwege, op de top, te stoppen en een wandelingetje te maken. Prachtige omgeving met veenlandschap, meertjes, mooie uitzichten en stenen met prachtige korstmossen.

Na ruim 2 uur hobbelen reden we naar Byrkjedal om te tanken en een paar boodschapjes te halen. Daarna sloegen we een weggetje op dat naar Myklebust leidde. We kwamen langs een woest stromend riviertje en moesten natuurlijk even stoppen om te kijken. Dat ‘even’ werd al snel wat langer want het was er erg mooi en fotogeniek. Er zaten ook veel oermotjes, prachtige micro-nachtvlindertjes die ons vanaf de bosbes tegemoet straalden.

We reden het weggetje verder af en zagen op een gegeven moment iets de weg op komen. Het was een vos! De vos leek een beetje in de war, bleef langs de weg lopen en leek te zoeken naar een uitweg. Uiteraard bleven we op flinke afstand en jaagden hem niet op. Uiteindelijk verdween de vos veilig het bos weer in. Bij deze is het Dier van de Dag dan ook de vos.

Het weggetje bleek uiteindelijk dood te lopen jammer genoeg. Tenminste, het weggetje liep wel verder door, maar je mocht niet verder met de auto. Er liepen wel een paar wandelroutes (met een tekening van een vlinder erbij), dus misschien gaan we die morgen wel proberen. Om half vijf kwamen we weer terug bij ons huisje om daar te ‘lunchen’. Zo’n anderhalf uur later stapten we weer in de auto om nog een weggetje vlak bij te bekijken. Het weggetje begon leuk, met prachtige bloemenbermen, maar liep al snel dood.

We gingen een ander pad op, maar dat was zo'n beetje een vuilstort, wat een troep. Maar Corry sloeg uitgerekend daar haar slag!

's Avonds zagen we bij het huisje nog een zeehond zwemmen. Wat zijn die moeilijk op de foto te krijgen! Net te ver weg, en meestal onderwater... De avond brachten we heerlijk relaxed door, lekker dagje.

KLIK HIER VOOR HET FOTOALBUM VAN DEZE DAG