Oranjetipjes, Landkaartjes en meer

30 april 2017, door Violet Middelman

Vandaag was het mooi weer, zomaar een zonnig en zo’n 19 graden. Wel met een stevige zuidenwind, maar goed, de zon scheen en het was eens een keertje niet zo koud! Eerst wilden we De Stompert gaan inventariseren, en daarna de vlinderroute van Dick lopen aangezien hij momenteel lekker in het zuiden van Frankrijk vertoeft. Zouden we vandaag, in tegenstelling tot gisteren, wel wat Oranjetipjes gaan zien?

Natuurlijk begonnen we op de parkeerplaats bij ’t Hoogt gelijk met de Knopzakdrager - Bacotia claustrella. Prachtige zakdragertjes die zich hier vaak met veel korstmossen versieren, zoveel korstmossen dat je ze gewoon niet meer herkent als zakdrager… Deze exemplaren liepen nog in hun ondergoed rond zeg maar ;)

Knopzakdrager - Bacotia claustrella  (foto Remco Vos)

Het eerste gedeelte zagen we maar bar weinig vliegen, en de rupsen lieten ons ook in de steek. Er vloog een Boomblauwtje voorbij en een Bont zandoogje fladderde onrustig rond. Verder was het enige wat bewoog een Buizerd in de lucht, enkele opgeschrikte Zandhagedisjes en een paar Gewone heispanners. Saaaaaiiii…

Nog geen minuut nadat ik had uitgesproken dat we ook wel een paar rupsen verwachtten vond Remco een rups van een Hageheld - Lasiocampa quercus. Nou, nou, maar liefst één rups…

Hageheld - Lasiocampa quercus (Foto: Remco Vos)

Het viel ons vies tegen hoe weinig beestjes we zagen. Zelfs de mijnen van purpermotten zagen we amper. Om het over rupsen en vliegend spul al maar helemaal niet te hebben. Vooruit, er kwam een enkele dagvlinder voorbijgevlogen, maar dan was het dan ook wel mee gezegd.

Op het brede zandpad lag een kevertje op z’n rug te spartelen. Ik hielp hem/haar weer op de poot. Het was een kleine aaskever, genaamd Slakkenaaskever - Phosphuga atrata.

Slakkenaaskever - Phosphuga atrata (Foto: Violet Middelman)

We kwamen op het asfaltgedeelte en speurden de bermen af. Ik had nog niet gezegd dat ik ook de langsprietmotten miste toen we er gelijk een stuk of tien zagen vliegen. Allemaal mannetjes Smaragdlangsprietmot - Adela reaumurella, een enkel vrouwtje erbij. Een afwijkende langsprietmot ging op een bramentak zitten, waarschijnlijk was dit een Bleke langsprietmot - Nematopogon swammerdamella (verschil met de Gevlekte langsprietmot - Nematopogon adansoniella zit in de wel- of niet geringde antennen).

Smaragdlangsprietmot - Adela reaumurella (Foto: Remco Vos)

Even verderop zagen we een dood molletje liggen, ach gossie. Hij was jammer genoeg nog te kort dood om ons met aaskevers te kunnen verblijden (tja, dood doet leven...).

Iets verderop zaten op wat paardenbloemen een vrouwtje Citroenvlinder en een Landkaartje, mooi!

Ook zagen we de eerste Kleine vuurvlinders voor ons dit jaar.

Kleine vuurvlinder - Lycaena phlaeas (Foto: Remco Vos)

Een Purpermot (Pyrausta purpuralis) vloog vlak voor ons op het pad, liet zich goed bekijken, maar mooi niet op de foto zetten of vangen. Vervelend beest, doe eens even mee werken als je wil! Maar mooi niet dus…

Langs een breed zandpad was een mooie dame Zandhagedis van de zon aan het genieten. Wat een gave beestjes zijn het toch!

Zandhagedis - Lacerta agilis (dame) (Foto: Remco Vos)

Na 3 uur speuren waren we wel klaar met De Stompert. We gingen even ergens lunchen om daarna de vlinderroute op de rand van Soest en Amersfoort te lopen. We hadden de auto nog niet geparkeerd of we zagen al een mannetje Oranjetipje vliegen. Daar waren we dus gisteren de hele middag naar op zoek geweest! Maar ja, toen scheen de zon ook amper… En deze jongen liet zich mooi niet op de foto zetten hoor, hij sjeesde ons gewoon in rap tempo voorbij. Net zoals de Boomblauwtjes en de Klein geaderd witjes. Gelukkig waren de Landkaartjes wel bereid om te poseren.

Landkaartje - Araschnia levana (Foto Remco Vos)

Verder zagen we niet veel bijzonders meer, al is het filmpje van een spinnendoder met prooi (spin) misschien wel het vernoemen waard. Zie hieronder voor een filmpje.

Zie hier voor meer foto's