Inventarisatie Stompert en Soesterveen

01 juli 2012, door Violet Middelman

Soesterveen  30 juni 2012

Over de inventarisatie van het Soesterveen op 30 juni jl kan ik kort zijn: Het was prachtig mooi weer, maar er was bar weinig te zien in het Soesterveen.

Het Soesterveen is het laatste stukje hoogveen van Soest dat is overgebleven maar we zien het momenteel echt dicht groeien met o.a. gras, Berken- en dennenopschot.

Stompert 1 juli 2012

De volgende dag, op de Stompert, hadden we meer dan genoeg te zien. Veel rupsen, waaronder de geel-zwart gestreepte rupsen van de St.-Jacobsvlinder, rupsen van het Roodbont heide-uiltje en heel veel rupsen van de Kleine nachtpauwoog. We zagen verschillende stadia van de rupsen van de Kleine nachtpauwoog; de jonge rupsen zijn zwart met geel, de oudere rupsen groen met geel/oranje.

Rups Kleine nachtpauwoog - Saturnia pavonia (jong exemplaar) (foto: Remco Vos)

Rups Kleine nachtpauwoog - Saturnia pavonia (oud exemplaar) (foto: Violet Middelman)

Bij de rupsen van het Roodbont heide-uiltje is aan de kleur van de rups goed te zien of deze is geparasiteerd of niet. Geparatisteerde rupsen van het Roodbont heide-uiltje zien er veel geler/bruiner uit dan de gezonde exemplaren, die een mooi groen kleurtje hebben.

Rups Roodbont heide-uiltje - Anarta myrtilli (niet geparasiteerd) (foto: Remco Vos)

Als de rupsen van het Roodbont heide-uiltje zijn geparasiteerd  zien we dat in eerste instantie aan de kleur van de rups. Bekijk je de rups beter, dan zie je een zwarte plek of een eitje/larve van een sluipwesp.

Rups Roodbont heide-uiltje - Anarta myrtilli (geparasiteerd) (foto: Peter van der Wijst)

Op het Helmkruid (plant) kwamen we een paar kleine rupsjes tegen. Het waren rupsjes van de algemene Helmkruidvlinder of de zeldzame Kuifvlinder. Na bestudering van het vlekkenpatroon (waar het verschil tussen beide soorten aan te zien is) kwamen we tot de determinatie van de algemene Helmkruidvlinder.

Rups Helmkruidvlinder – Shargacucullia scrophulariae (foto: Remco Vos)

We zagen ook veel vlinders van de verschillende dikkopjes. Groot dikkopje en Zwartsprietdikkopje waren met meerdere exemplaren aanwezig, maar het Geelsprietdikkopje hebben we ook meerdere malen aangetroffen, een zeldzame soort en eigenlijk alleen te determineren door de onderkant van de uiteindes van de voelsprieten te zien, welke geel moeten zijn.

Geelsprietdikkopje – Thymelicus sylvestris (foto: Remco Vos)

Nadat we een paar Bosbesplanten hadden afgespeurd op mijnen (sporen van rupsjes die in bladeren leven) vonden we de sporen van de (zeldzame) Bosbesmineermot. Deze leeft als rups tussen de verschillende lagen van Bosbesblaadjes.

Na zo’n 5 uur speuren kwamen er steeds meer donkere wolken aan de lucht; tijd om terug naar de parkeerplaats te gaan. Remco weet nooit van ophouden, en zag in het gras een zielig vlindertje zitten. Kreukelige vleugels, dus waarschijnlijk net uit de cocon gekomen en de vleugels nog niet voldoende opgepompt. Maar wat was het? Een blauwtje? Opeens zag Peter het: het was een page, de Eikenpage.

Eikenpage - Favonius quercus (foto: Dick Nagelhout)

Aan het eind van de inventarisatie vonden we op de parkeerplaats nog een Eikenpage, en een (zeldzame)  Knopzakdrager op een betonnen paaltje met korstmossen. De rupsjes maken van o.a. mossen en korstmossen een ‘zakje’ waar ze met hun lijfje inzitten, zeg maar zoals een slak met zijn eigen huisje op de rug. De rupsjes eten algen.

Knopzakdrager – Bacotia claustrella (foto: Remco Vos)

Zie voor meer foto's

Dick Nagelhout

Remco & Violet

Groot dikkopje - Ochlodes sylvanus (herkenbaar aan de vlekken op de vleugels en de haakjes aan de antennen) (foto: Remco Vos)