Inventarisatie de Stompert

13 november 2011, door Violet Middelman

Aan het begin van de middag verzamelden we ons bij de parkeerplaats bij het Soester Hoogt. De zon scheen waardoor het minder koud voelde. In de lucht zagen we twee buizerds, nee drie, nee daar kwamen er nog meer aangevlogen. Uiteindelijk waren er acht buizerds die op de thermiek door de lucht zweefden, op doortrek naar het zuiden. Ook wij gingen met z’n achten op pad, op zoek naar najaars- en wintervlinders. Misschien zouden we zelfs wel een ‘vleugelloos’ vlindervrouwtje tegenkomen.

Peter bracht ons naar een Eikenboom waar vorig jaar een vrouwtje Wintervlinder was aangetroffen. Al snel vond Hetty een vrouwtje met kleine vleugeltjes. Je moet goed kijken om deze vlindertjes te vinden, wat zijn ze toch klein! In het veld hielden we het op een vrouwtje van een Kleine wintervlinder, maar bij thuiskomst, de foto groot op het scherm, leken de vleugeltjes iets te lang. Wat we hadden gevonden was nog leuker, het vrouwtje van de zeldzame Berkenwintervlinder.

Vrouwtje Berkenwintervlinder- Operophtera fagata (foto: Peter van der Wijst)

We zochten de boomstammen verder af op vlindertjes en andere insecten en zagen een mannetje Kleine wintervlinder (de mannetjes hebben wel echte vleugels, daardoor is het verschil met de vrouwtjes goed te zien) en verschillende Sierlijke zakdragers: kleine rupsjes van vlinders die een mooi huisje van schorsjes e.d. met zich mee dragen ter bescherming en camouflage.

Mannetje Kleine wintervlinder - Operophtera brumata (foto: Gertjan Hooijer)

We liepen rustig verder, de bomen afzoekend naar vlindertjes. Ook werd er door een paar mensen gezocht naar sporen in de bladeren aan de bomen en de afgevallen blaadjes. Sommige vlinderrupsjes leven namelijk in bladeren, tussen de verschillende lagen van het blaadje. Deze zijn bijvoorbeeld te herkennen aan gangetjes of blaasjes in of op het blad. Als je zo’n blaadje met een gangetje tegen het licht houdt kan je soms een rupsje in het blad zien zitten.

De zoektocht naar deze minerende vlindertjes leverde enkele soorten op, waaronder misschien de zeldzame Late eikenmineermot (we wachten nog op een determinatie van een expert). Verderop zagen we, hoog op een boomstam een vermoedelijk vogelpoepje zitten. Niets was echter minder waar, er zat een mooi wit microvlindertje, de Witte boogbladroller. Schitterende camouflage op zo’n witte Berkenboom!

Witte boogbladroller - Acleris logiana (foto: Remco Vos)

We gingen van het pad af (met zoals altijd een vergunning op zak) en zochten verder. Op de grond, op het afgevallen blad, zat een mooi mannelijk exemplaar van de Grote wintervlinder.

De indrukwekkende verschijning van een mannetje Driehoornmestkever liep moeizaam over de bladeren op de grond. We moesten goed opletten waar we onze voeten neer zetten, want voor je het weet plet je iets levends.

Driehoornmestkever - Typhaeus typhoeus (foto: Remco Vos)

De zon begon te zakken, het koelde af en het eind van de wandeling naderde. Gertjan zag een rups van de Hagenheld relaxed hangen op een takje van de Struikheide. Knap gevonden want hij was bijna één met het takje. Langs het mountainbikepad troffen we nog een mannetje Najaarsspanner op het afgevallen eikenblad en op de parkeerplaats nog de zeldzame Knopzakdrager.

Het was een ontspannen inventarisatie. Frisjes, maar met een heerlijk zonnetje. Nog aardig wat soorten beestjes gezien, dus ook wat dat betreft was het een geslaagde wandeling.

Zie voor meer foto's

Remco Vos en Violet Middelman

Gertjan Hooijer