Gerommel op De Stompert

20 september 2014, door Violet Middelman

De eerste 3 weken van september waren uitzonderlijk goed met veel zon en hoge temperaturen. Vandaag  begonnen we de inventarisatie op De Stompert met een onweersbui die ons op korte afstand passeerde: veel gerommel en een flinke klap, maar daar bleef het ook bij. Met zo’n 22 graden was het goed vlinderweer, als de regen maar zou uitblijven en het zonnetje door zou komen. Wat zou het worden?

Het onweer bleef net iets zuidelijk van De Stompert hangen en het duurde niet lang voordat de zon doorkwam, waarmee de vlinders gelijk actief werden. Al snel kwam het eerste Bont zandoogje voorbij gevlogen. Deze soort zouden we nog veel tegenkomen  tijdens de wandeling, wat volledig klopte met de trend: dit jaar is er een zeer talrijke 3e generatie, nog nooit werden er zoveel Bont zandoogjes gezien tijdens de 3e generatie.

Bont zandoogje - Pararge aegeria op hand van Violet waarvan hij/zij mineralen, uit het zweet, opzuigt (foto Remco Vos)

Een andere vlinder waarvan we nu van de 3e generatie konden genieten was de Kleine vuurvlinder. Dit vrolijk oranje gekleurde vlindertje kan druk rond vliegen maar laat zich ook regelmatig bewonderen tijdens een zonnebad. De mannetjes verdedigen hun territorium van zo’n 10 vierkante meter tegen ‘indringers’ en baltsen met de vrouwtjes.

Kleine vuurvlinder - Lycaena phlaeas (foto Remco Vos)

Er werd een rupsje van het Roodbont heide-uiltje gevonden, aan de iets gele kleur van het normaal gesproken groene rupsje was te zien dat deze geparasiteerd moest zijn, en ja hoor, er zat een klein zwart puntje, de plek waar het eitje door een sluipwesp was afgezet. We zagen nog meer rupsen zoals de Hageheld en de Witvlakvlinder. De Hageheld zal overwinteren als rups, maar de Witvlakvlinder zal zich dit jaar nog verpoppen tot een imago en uiteindelijk als eitje de winter ingaan.

Witvlakvlinder - Orgyia antiqua (foto Remco Vos)

Een Gehakkelde aurelia zat heerlijk te genieten van de zon en een Atalanta vloog met krachtige vleugelslagen langs. Een veel kleinere dagvlinder, het Hooibeestje was ook volop te zien. Als ze vliegen kan je ze door hun oranje vleugels verwarren met de Kleine vuurvlinder, maar zodra ze gaan zitten is direct duidelijk welke van de soorten het is.

Hooibeestje - Coenonympha pamphilus (foto Dick Nagelhout)

Op een Berkenboompje zagen we tientallen bladwesplarven. Ze lijken op vlinderrupsen maar hebben veel meer buikpootjes en krommen hun lichaam als je ze met je vinger benaderd, een grappig gezicht. Op hetzelfde boompje zat ook een echte rups, de rups van het Kroonvogeltje. Deze is goed herkenbaar door 2 rode puntjes op de achterkant van het lijf. Vaak heeft de rups de kop achterover naar het lichaam gekromd. Op een Berkje iets verderop vonden we er nog eentje, alleen was deze niet groen maar bruin van kleur. Leuk om zo kort na elkaar 2 verschillende varianten te zien.

2x Kroonvogeltje - Ptilodon capucina (foto Remco Vos)

Tussen de bladeren van een Eik zat een harige rups, de Meriansborstel. Het is een prachtig gekleurde rups met op zijn rug 4 dikke borstels en aan het eind een soort pijlvormig uitstekende borstel, roze of zwart van kleur. Deze rups zal als pop de winter in gaan.

Meriansborstel - Calliteara pudibunda (foto Monique van Buuren)

Tegen het eind van de inventarisatie zagen we nog een leuk rupsje, een Slakrups. Dit zijn rupsjes die in tegenstelling tot andere rupsen geen pootjes hebben maar zich net als slakken over een slijmspoor voortbewegen.

De inventarisatie eindigde zoals hij was begonnen, met gerommel in de lucht van een onweersbui ergens in de buurt. We hadden echt geluk gehad, er waren zware buien over het land getrokken, vlak langs ons heen. En met meer dan 100 waarnemingen een zeer geslaagde dag.

Speuren in de hei (foto Violet Middelman)