Vlinders Eemland
Vlinders en reptielen
28-04-2013 door Violet Middelman
Op zondag 28 april bezochten we het Monnikenbos. Het was nog frisjes, maar zodra de zon door kwam werd het gelijk aangenamer. We zagen een enkel nachtvlindertje vliegen en een paar mooi gekleurde, harige rupsen van de Hagenheld. Toen het wat warmer werd vlogen er opeens allemaal vlindertjes boven de heide; het waren Gewone heispanners. De mannetjes van deze soort hebben prachtig geveerde antennes.
Gewone heispanner - Ematurga atomaria (man) - Violet Middelman
Door de zon kwamen ook de Zandhagedissen uit hun holletjes om op te warmen. Als je te dichtbij kwam schoten ze razendsnel hun holletje weer in, maar als je dan rustig bleef wachten kwamen ze vanzelf weer te voorschijn en lieten zich mooi bekijken. In deze tijd van het jaar (paartijd) hebben de mannetjes prachtig groene flanken.
Zandhagedis - Lacerta agilis (man) - Monique van Buuren
Het afspeuren van boomstammen leverde ook nog wat beestjes op. Een Voorjaarskortvleugelmot zat te rusten, een zakdrager hing te rusten en we ontdekten een paar minuscuul kleine microvlinders; de Gewone eikenvouwmot. Ze zijn zo’n 3,5 tot 5 mm klein en met het blote oog is hun prachtige tekening niet eens te zien, maar met een loepje of uitvergroot op je beeldscherm zie je opeens wat een schoonheid het is.
Gewone eikenvouwmot - Phyllonorycter quercifoliella – Peter van der Wijst
Na het Monnikenbos begaven we ons naar Landgoed De Paltz. Hier werden we verrast door een groepje prachtige bloeiende Magnolia’s. De witte, zachtroze bloemen staken mooi af tegen de blauwe lucht. De zoete geur van de bloemen was heerlijk.
Magnolia’s – Violet Middelman
Verderop, in de zandafgraving, vlogen er allemaal bijtjes/zweefvliegen rond; ze hingen vaak vrijwel stil voor ons in de lucht om er dan opeens met een flinke spurt weer vandoor te gaan. Een oranje gekleurde vlinder vloog voorbij, maar we verloren hem al snel uit het oog. Uiteindelijk vonden we hem terug: een mooie Gehakkelde aurelia.
Gehakkelde aurelia - Polygonia c-album – Dick Nagelhout
Gezellig keuvelend liepen we verder tot we opeens een klein oranje vlindertje op het graspad zagen zitten; onze eerste Kleine vuurvlinder dit jaar. Terwijl het vlindertje lekker zat te zonnen konden we steeds dichter bij komen met onze camera’s om deze schoonheid vast te leggen.
Kleine vuurvlinder - Lycaena phlaeas - Remco Vos
In 2012 heeft Bureau Waardenburg bij De Paltz o.a. onderzoek gedaan naar reptielen, waarvoor ook op verschillende plaatsen platen op de grond werden gelegd. Onder deze platen konden bv. Hazelwormen gaan liggen (de platen warmen op in de zon, zolang het niet te heet wordt vinden ze het daar heerlijk toeven). Het onderzoek is intussen afgerond, dus ook de platen zijn verdwenen. Toch vonden we nog een paar verdwaalde exemplaren. Onder alle platen vonden we mierennesten, maar onder eentje lagen ook 2 Hazelwormen. De ene was echt nog een jonkie, de andere was duidelijk een volwassen exemplaar.
Hazelworm - Anguis fragilis (juveniel) - Dick Nagelhout
Uit het gras vloog een vlindertje op. Het leek in eerste instantie een Kleine vuurvlinder, maar we konden het in de vlucht niet goed zien. We volgden hem en liepen voorzichtig naar de plek waar de vlinder was geland. Het bleek geen Kleine vuurvlinder te zijn, maar een mooi roze- gekleurd vlindertje. We dachten eerst aan de Geelpurperen spanner, maar het bleek een Zuringspanner te zijn. Tsja, het nieuwe seizoen komt weer op gang, we moeten er weer even inkomen.
Zuringspanner - Lythria cruentaria (man) - Dick Nagelhout
Op weg naar de uitgang van het landgoed werden we getrakteerd op de luide roffel van een specht. Het was een vol, diep geluid, duidelijk van een Zwarte specht. Deze specht had blijkbaar een grote holle boom gevonden, of zoals er werd opgemerkt ‘eerder een drumstel’. De specht roffelde met korte tussenpozen, en uiteindelijk zagen we hem verderop tegen een boomstam aan zitten. We liepen verder en zagen hem opeens op een paar meter afstand onderaan een boomstam scharrelen. Toen we stil bleven staan om een foto te maken vloog de specht snel weg.
Zwarte specht - Dryocopus martius - Remco Vos
Ondanks dat de lente dit jaar langzaam op gang komt, was de ‘oogst’ niet slecht. We hebben genoten van de voorjaarszon en de eerste beestjes die zich weer laten zien.
Zie voor meer foto’s:
Boomstam speuren - Violet Middelman