Dag 14, donderdag 15 juni 2017, Het Stenen Tijdperk

Dag 14, donderdag 15 juni 2017, Het Stenen Tijdperk


Vanmorgen reden we om 9.45 uur met regen weg. Via Byrkjelo reden we naar Forde. We hadden redelijk wat oponthoud door diverse werkzaamheden aan de weg, en door de regen was het landschap ook niet zo fotogeniek jammer genoeg. Al konden we tijdens het stilstaan in de wachtrij voor de werkzaamheden wel wat mooie plaatjes schieten!



Bij Naustdal pakten we de 611 naar Stavang. Op de kaart was de weg ‘rood’ aangegeven, als zijnde een doorgaande/hoofdweg, maar het bleek voor het grootste deel een single-road te zijn. Leuk! Op een gegeven moment pakten we een weggetje richting een picknickplek, 8 km verderop. Geen idee waar we uit zouden komen, maar wel dat het weggetje waarschijnlijk dood liep en we dus ook weer helemaal terug zouden moeten. We kwamen langs een boerderij waar een paar stokvissen hingen te drogen (5 stuks, maar toch, leuk om te zien).



Uiteindelijk kwamen we bij een parkeerplaats waarvandaan een wandelpad liep, waarschijnlijk naar de picknickplek. Bij het parkeerplaatsje stond een heel schattig buitentoilet, met een hartje in de deur, zoals het hoort. In het toilet hing zelfs toiletpapier, en sterker nog, er hing een mooi, klein nestje van een solitaire wesp.



We reden weer terug naar de ‘hoofdweg’ en vervolgden deze weg naar Ausevik Het viel ons op dat we al tijden geen enkele supermarkt of wat dan ook hadden gezien. Wel kleine dorpjes/gehuchtjes, maar jeetje, je zal er wonen, minimaal 3 kwartier rijden voor je ergens een boodschapje kan halen. Daar moet je toch niet aan denken?! Hoe mooi de omgeving ook is…



Bij het gehuchtje Ausevik zouden we rotstekeningen moeten kunnen bekijken, gratis en voor niets. Maar waar dan, in dit ‘middle-of-knowhere’-gebied? Er was 1 bordje die naar een parkeerplaats wees, en zowaar, daar moesten we zijn. We hadden zaklampen mee zodat we de tekeningen goed konden bekijken, maar het bleek dat de tekeningen helemaal niet in een grot waren maar gewoon op de rotsen in de open lucht. Een vlonderpad leidde je langs de verschillende tekeningen, echt heel gaaf!



De tekeningen zijn waarschijnlijk zo’n 6000 jaar oud, uit het Stenen Tijdperk.

Een groot deel van de tekeningen bestond uit beeltenissen van herten, die een belangrijk onderdeel van het leven van de mensen daar in het Stenen Tijdperk vormden (voedsel, leer/kleding). Daarom hebben we besloten dat het Hert vandaag het Dier van de Dag is. Er waren ook echter tekeningen van andere dieren, en ook van dingen die we niet zo snel konden plaatsen. 



Het was trouwens fijn dat we op dat moment de enige toeristen waren. En eigenlijk niet zo gek ook dat er verder geen kip te zien was, want er wordt nauwelijks ruchtbaarheid gegeven aan dit stukje pre-historie.

Na dit bijzondere bezoek, waar we echt wel een beetje stil en onder de indruk van waren, reden we rustig aan weer richting het huisje. In Sandane deden we nog wat boodschappen, stopten even bij een camping met mooie houten beelden in boomstammen en genoten daarna van de avond aan het Nordfjord.



Corry wilde nog een ‘slotfoto’ van onze vakantie maken. Het witte bankje aan het fjord, wat meer dan regelmatig deel uit maakt van de foto’s die we vanaf het huisje hebben gemaakt, werd verplaatst zodat we de bergen, het fjord en het bootje op de achtergrond hadden, en Corry sleepte ook de emmer met Lupines in beeld. Met een chocolade-limoncello in de hand was het plaatje helemaal af.