Vlinders Eemland
Pril vogelgeluk
1 mei 2015, door Violet Middelman
Lente, het seizoen van pril geluk.
Zo ook in onze tuin.
Broedende Merels, Huismussen, Koolmezen, Spreeuwen en straks waarschijnlijk ook weer Gierzwaluwen. En wie weet wat er nog meer rond ons huis en tuin nestelt.
Hier het verhaal van ‘onze’ merels.
In mei leggen alle vogels een ei. Toch?!
Mwah, dat gaat lang niet altijd op. Tortelduiven bijvoorbeeld broeden zo’n beetje het hele jaar door. Ze bouwen de meest beroerde nesten die je je maar kan voorstellen, veel meer dan 5 takjes worden er niet gebruikt. Gedoemd om te mislukken. Dus doen ze daarom misschien zoveel pogingen?
Hieronder niet het verhaal over de Tortelduiven, maar wel over ‘onze’ Merels, die duidelijk met veel meer vakkundigheid te werk gaan bij het bouwen van een nest.
In onze tuin was eind maart een vrouwtje Merel (onze kenau) begonnen met het maken van een nest in onze tuin. Op 1 meter afstand van het raam, en pal naast het terras waar we met mooi weer vertoeven. Niet zo handig dus, maar wel mooi te volgen voor ons.
Eitjes op 9 april (Foto Remco Vos)
Dit nest bevindt zich dus een meter naast mijn computerscherm. Er zit een raam tussen, maar meer ook niet. Op 5 april zagen we 5 prachtig zachtblauwe eitjes in het nest liggen. Na 12 dagen kwam meneer Merel met wormen en rupsjes naar het nest. Was hij zo verantwoordelijk dat hij de eitjes al eten aan zou bieden, of zou het eerste jonge mereltje reeds geboren zijn? ’s Middags bleek er inderdaad een mereljong te zijn. De dagen erna verschenen er steeds meer snaveltjes, alle 5 de eitjes kwamen uit.
Wat een genot om te zien hoe pa en ma Merel af en aan vliegen om hun jongen van voedsel te voorzien. De jongen op hun beurt steken, na het eten, hun achterste de lucht in zodat pa/ma hun ontlasting (keurig in een hoesje) weer mee kan nemen. Ma Merel lijkt e.e.a. op te eten.
Jonkies op 29 april (Foto Remco Vos)
Een week later zijn de kleine, nog blinde ukjes uitgegroeid tot sullige jonge mereltjes. In rust steken hun snavels fier omhoog en steken ver boven het nest uit. Als pa of ma met voer arriveert schieten ze als een duveltje uit een doosje omhoog. Tjonge, wat groeien ze snel! Nog even en het nest wordt te klein voor ze, nog even en ze vliegen uit. Ze zijn al voorzichtig aan het oefenen met hun vleugels.
De buurkatten houden alles zorgvuldig in de gaten, geduld is een schone zaak…
Leven en dood, dat is de natuur.
We hopen het beste voor ‘onze Merels’ maar houden ons hart vast.
De jonkies op 1 mei (Foto Remco Vos)