2012-02-22 Snoei Sleedoornstruiken en speurtocht vlindereitjes Sleedoornpage

Snoei Sleedoornstruiken en speurtocht vlindereitjes Sleedoornpage

22 februari 2012, door Violet Middelman


22 februari jl. arriveerde ik om 8:15 uur op de locatie van de Sleedoornpage, een zeldzame dagvlinder met een populatie in Soest. De strook met Sleedoornstruiken zou die dag worden gesnoeid, in opdracht van de Gemeente Soest en in overleg met de Vlinderstichting en Vlinderwerkgroep IVN Eemland. Doel was o.a. om een deel van het struikgewas te verjongen, wat gunstig is voor de Sleedoornpage.

Na overleg met de uitvoerder gingen de snoeiwerkzaamheden van start.


Iedere afgeknipte Sleedoorntak moest vóór de reis naar het snoeiafval nauwkeurig worden nagekeken op eventuele vlindereitjes. Ik was daarom ook maar wat blij toen de eerste hulp arriveerde: de hoeveelheid weggesnoeide takken zou ik in m’n eentje nooit in één dag hebben kunnen controleren.

Wanneer een eitje was gevonden werd het takje met het eitje afgeknipt en verzameld om het later te bevestigen op een nog levende Sleedoornstruik. Meer en meer takken werden weggesnoeid, hele struiken werden verwijderd: er lag in korte tijd een flinke berg takken op ons te wachten. Gelukkig arriveerden meer hulptroepen en vrolijk kletsend keken we de takken na.


Berg takken om te controleren op eitjes (foto: Violet Middelman)


De mensen die de snoeiwerkzaamheden uitvoerden, waren geïnteresseerd in de eitjes en de vlinders. Als ik hen liet zien waar de eitjes zaten waren ze extra voorzichtig met de struik, fantastisch!

Ook veel voorbijgangers en buurtbewoners vroegen wat we aan het doen waren, zij vonden het leuk om te horen dat we naar vlindereitjes zochten. Als we hen een eitje lieten zien waren ze verbaasd hoe klein het was.

Een buurtbewoner zag ons al jaren in de struiken zoeken, maar wist nooit wat we precies deden. Deze keer wilde hij zijn nieuwsgierigheid bevredigd hebben en kwam vragen wat we deden. Na mijn uitleg ging de man weer naar huis, eindelijk was het raadsel opgelost! Na een paar uur kwam hij toch weer terug: wat gingen we dan eigenlijk doen met die gevonden eitjes? Ook dit uitgelegd en toen kon hij echt met een gerust hart naar huis, hij was voldoende op de hoogte.


Speuren naar eitjes - foto: Hans R. Visser


Aan het eind van de dag hadden we bijna alles nagekeken, met als resultaat:

Sleedoornpage 12 eitjes + 2 gepredeerde eitjes

Blauwrandspanner 18 eitjes

Zwartvlekwinteruil (onzeker) 8 eitjes

Kleine wintervlinder (onzeker) 3 eitjes


Hiermee hebben we het aantal in 2012 gevonden eitjes van de Sleedoornpage in één klap van 19 naar 31 kunnen brengen!

Het was dus een vermoeiende maar succesvolle dag geweest.

De takjes met de gevonden eitjes zijn weer ‘getransplanteerd’ naar de struiken die er nog staan om de aanstaande rupsjes een mogelijke toekomst tot vlinder te geven.

Fietstas vol met takjes met eitjes - foto: Violet Middelman