Dag 16, zaterdag 17 juni 2017, Met Tranen in de Ogen

Dag 16, zaterdag 17 juni 2017, Met Tranen in de Ogen


Om 3:30 uur waren we wakker. De auto was al zo goed als ingepakt, we moesten alleen onszelf nog even bij elkaar pakken, de laatste spulletjes verzamelen en nog wat schoonmaken. En afscheid nemen van deze heerlijke en prachtige plek! Wat hebben we genoten!



Om 4:30 uur reden we weg, met pijn in ons hart en bijkant tranen in onze ogen. Deze pijn werd al snel verzacht door een hert dat de weg over kwam. Onze blikken kruisten elkaar en het hert verliet rustig de weg om zich in het bos te verstoppen.

 


We reden naar het zuiden, richting Bergen waar we de boot moesten pakken. Maar voor we daar waren hadden we nog een hele reis te gaan. Het was nog lekker rustig op de wegen, dus de reis verliep soepel. Bij wegwerkzaamheden moesten we even wachten voor een rood stoplicht, maar konden toen eindelijk, eindelijk een Bonte kraai op de foto zetten! Dat was de hele vakantie nog niet gelukt. Ze zitten overal maar willen gewoon niet graag op de foto... Dus vandaag is het dier van de dag de Bonte kraai.



Bij Lavik moesten we met de veerboot het Sognefjord oversteken. We waren ruim op tijd, het was droog, geen stress, prima zo. Er kwam een bus aan met een stel Japanners of zo, altijd leuk om te zien. Een volwassen kerel met bolle buik en een Tweety-t-shirt aan. Geweldig!

Er stopte een auto bij ons, een Duits stel. De man vroeg ons in het Duits hoe hij naar Bergen moest. Nou, hier in de rij aansluiten en met de boot oversteken. Dan verder rijden naar Bergen. Hij keek ons aan alsof hij water zag branden, zijn mond zakte open, hij begon wat te stotteren en viel weer stil. Uiteindelijk wist hij er uit te persen 'Nür mit Ferry???”. Duidelijk gevalletje van DomDom... Niet weten waar je bent en hoe je ergens moet komen... Gelukkig wisten wij het wel! En daar kwam eindelijk ook de veerboot, we konden weer verder op pad.



Ruim voor 9:30 uur kwamen we bij de parkeerplaats voor de veerboot van Bergen naar Hirtshals. Eigenlijk wilden we wel even Bergen in om de stad te bekijken, maar we wisten niet hoe laat we de boot op zouden mogen en ook niet hoe we dan makkelijk ergens anders konden parkeren bij de stad.  Dus deden we een dutje in de auto, keken wat om ons heen, verveelden ons, aten wat, en wachtten tot er eindelijk iets ging gebeuren.

Om iets voor 11:00 uur kwam er beweging in de tent, een paar meisjes deelden met drukke gebaren bevelen uit aan de automobilisten om hun auto per direct voorwaarts te verplaatsen. Of zo. Ze zwaaiden maar wat, redelijk onduidelijk wat ze wilden, maar ze waren wel geïrriteerd dat niemand ze snapte. Vervolgens duurde het nog wel even voordat de hekken uiteindelijk open gingen en iedereen kon gaan inchecken. Waar al die paniek van die meisjes nu voor nodig was geweest??? Tranen in onze ogen van de hele gang van zaken...



Even later stonden we voor het volgende hek. En begon het wachten weer. Ons geduld werd flink op de proef gesteld. Pas om 12:40 uur werden de hekken langzaam geopend en leken we eindelijk, eindelijk de boot op de mogen. Op het parkeerdek van de boot aangekomen kwam het allemaal redelijk chaotisch over. Auto's achter aan de rij moesten dwars parkeren, heel vaag. Het was ook even goed zoeken naar de deur richting het dek. En het werd nog erger, aangekomen op het dek waar onze hut zich zou moeten bevinden zagen we allemaal verwijzingen naar hutnummers, maar die van ons stond er niet tussen. Het was complete chaos, de helft van de mensen kon hun hut niet vinden. Tranen in onze ogen van deze slechte organisatie...



Toen we nog stonden te wachten in de rij voor we de boot op mochten, en we de veerboot zagen aanmeren, zei ik voor de grap 'We hebben een hut met beperkt zeezicht, zal je zien dat er een reddingsboot voor ons raampje hangt!'. Tjonge, ik had het niet treffender kunnen zeggen! Zo'n meevaller als we op de heenreis met Color Line hadden... Die zat er vandaag voor ons niet in. Maar ja, het was deze keer dan ook geen Color Line maar Fjord Line.



Vanaf de boot hadden we toch nog een beetje zicht op Bergen. Misschien dat we daar tijdens een volgende Noorwegen-vakantie toch ook maar eens een dagje moeten doorbrengen.

De boot was lang niet zo luxe als de boot op de heenweg, maar op zich prima, al die luxe is leuk, maar niet echt aan ons besteed. We hoopten natuurlijk wel dat het diner goed zou zijn. Maar voordat we daar achter zouden komen genoten we eerst van de kust waar we langs kwamen. Het was geen weer om te zonnen, maar dat hoefde ook niet, het was goed zo. We namen ook iets te lunchen, en terwijl we onze lunch verorberden zagen we die maffe Belg weer. Driemaal is scheepsrecht?



Om 19:30 uur konden we terecht voor het diner-buffet. Deze keer was het inclusief drank, we konden wij tappen! Geen briljante wijn uiteraard, maar het was door de strot te krijgen. Het buffet was ook niet zo uitgebreid als op onze heenreis, maar er was genoeg keus en het zag er allemaal heerlijk uit. Belangrijker, het smaakte ook goed. Na het diner doken we al snel ons bed in, morgen weer een lange reis voor de boeg.